باید گفت مطالعات نشان می دهد که لاتکس موجود در شلیل انجیری حاوی ترکیبات پلی فنلی قابل توجهی است. بنابراین، مصرف FFL می تواند به عنوان منبع آنتی اکسیدان عمل کند.
علاوه بر این، این مطالعات نشان می دهد که FFL سمیت سلولی قوی در برخی از سلول های سرطانی انسانی با تأثیر کمی در سلول های طبیعی نشان می دهد. سنتز DNA، القای آپوپتوز و توقف چرخه سلولی سلول های سرطانی را مهار می کند.
استفاده از لوسیون حاوی عصاره میوه شلیل انجیری می تواند به کودکان مبتلا به اگزما کمک کند تا کمتر احساس خارش کنند. بنابراین، می توانید از لوسیون میوه شلیل انجیری برای جلوگیری از مشکلات پوستی مانند درماتیت استفاده کنید.
مصرف خمیر میوه شلیل انجیری مدفوع را نرم می کند و دفعات مدفوع را افزایش نمی دهد. بنابراین برای رفع یبوست می توانید از رب میوه شلیل انجیری استفاده کنید.
اگر دیابت نوع 1 دارید، می توانید از چای تهیه شده از برگ شلیل انجیری بهره مند شوید. همچنین سطح قند خون را بعد از غذا کاهش می دهد. بنابراین، شما می توانید چای برگ میوه شلیل انجیری را به عنوان دمنوش میل کنید.
شما نباید بیش از 2-3 شلیل انجیری در روز بخورید. به دلیل داشتن فیبری زیاد، اگر بیش از حد توصیه شده مصرف کنید، می توانند باعث مشکلات معده شوند.
زمان مشخصی برای خوردن شلیل انجیری وجود ندارد. با این حال صبح بهترین زمان برای مصرف میوه های خشک است. بنابراین، اگر شلیل انجیری خشک می خورید، صبح بهترین زمان برای این کار است.
استفاده از برگ شلیل انجیری روی پوست ممکن است خطرناک باشد. ممکن است پوست شما را به آفتاب حساس تر کند. هنگام استفاده از برگ شلیل انجیری روی پوست از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید خودداری کنید. افراد با پوست حساس ممکن است پس از تماس با میوه یا برگ شلیل انجیری دچار جوش شوند.
بدون دیدگاه