اگر معلم هستید، به احتمال زیاد سهم خود را از هدایایی با تم سیب دریافت کرده اید. و احتمالاً بیشتر از چند سیب قرمز براق. به افتخار روز ملی خوردن یک سیب قرمز، 1 دسامبر، بیایید تاریخچه چگونگی تبدیل شدن سیب قرمز به نماد نمادین معلمان در همه جا را بررسی کنیم.
در اوایل در ایالات متحده، معلمان توسط جامعه ای که در آن تدریس می کردند مسکن، تغذیه و حقوق دریافت می کردند. خانواده‌های فقیری که توانایی پرداخت دستمزد پایین معلم را نداشتند، با محصول پرداخت می‌کردند.
سیب های اولیه تلخ، ترش و کوچکتر از سیب هایی بودند که ما به آنها عادت کرده ایم. اما سیب صادراتی در ایران به دلیل ارزش مبادله ای آن محبوب بود.
آنها را می توان به سیب سفت تبدیل کرد که برای نوشیدن بی خطرتر از آب در نظر گرفته می شود. سیب را نیز می توان تازه، سرخ شده، خورشتی و پخته مصرف کرد. آنها را می توان به سرکه، براندی، کنسرو و کره سیب تبدیل کرد. آنها را می توان برای زمستان خشک کرد و در تمام طول سال خورد.
سال‌ها بعد، پس از ممنوعیت، سیب به عنوان بخش مهمی از یک رژیم غذایی سالم وارد بازار شد – از این رو اصطلاح “یک سیب در روز پزشک را دور نگه می‌دارد”. هنوز سیب به معلمان داده می شد، اما این بار از دانش آموزان آنها.
اولین روز مدرسه نزدیک به اوایل سپتامبر اتفاق می افتد، به طور تصادفی زمان برداشت سیب. سیب‌ها در هر ایالت قاره آمریکا رشد می‌کنند، آنها ارزان و زیبا هستند، به‌خصوص زمانی که تا زمانی که بدرخشند، سفت شوند.
این باعث شد سیب ها به بهترین هدیه معلم روز اول تبدیل شوند. این راهی بود برای دانش‌آموزان تا قدردانی کنند و سال را با پای راست با یک خوراکی شیرین و سالم برای معلم خود آغاز کنند.
امروزه، بنیادها و جوایزی برای مربیان وجود دارد، مانند بنیاد سیب طلایی. سیب به تزئین کلاس درس و راهرو ادامه می دهد. لیوان های سیب، گوشواره، پیراهن، کراوات، دفترچه یادداشت و غیره در راهروهای فروشگاه های مواد غذایی برای معلمان قرار دارند.
بدون دیدگاه